Fëmijët, urë miqësie ....
Nganjëherë, për të mos thënë shpeshherë, shumë gjëra i shikojmë si të pazgjidhëshme dhe nën mentalitetin e pashpresë që historia na ka lënë trashëgimi.
E kam fjalën për mardhëniet shqiptaro-greke, mardhënie që për shumë prej nesh që jemi në pozitat e emigrantëve, i kuptojmë shumë më me qartësi, nëse shikojmë integrimin e emigrantëve atje, dhe duke lexuar artikullin tek "Tribuna","Fëmijët, urë miqësie mes Greqisë dhe Shqipërisë"
mu bë qejfi që të paktën në zonën për të cilën flitej në artikull, ky integrim ishte arritur dhe bashkjetesa ndërmjet shqiptarëve dhe grekërve duket se zhvillohej pa dallime racore dhe në harmoni të plotë.
Nuk e njoh ambasadorin shqiptar në Greqi, por do të doja që takime të tilla të mund të bënte dhe të dëgjonim dhe ambasadori ynë këtu në Itali... jo se do të mbante me bukë njeri, por do të na bënte të ndiheshim më shqiptarë, kur shikojmë që dhe shteti interesohet për fatin tonë.
Për shumë nga blogerat që frekuentojnë blogun tim, emri i artikullshkruesit nuk është i panjohur, dhe përfitoj që ti bëj komplimentet e mija për shkrimin dhe për temën e trajtuar: Komplimenti Neki!
Edi, rrofsh për përgëzimin. E vërteta është se, të tilla takime me fëmijët shqiptarë në emigracion, për herë të parë i ndodhën Ambasadorit tonë këtu, falë dhe "kokëtrashësisë" sime, që këmbëngul se, janë katërcipërisht më shumë ato që na bashkojnë, sesa ato që na ndajnë me grekët dhe me të gjithë fqinjët në përgjithësi.
PërgjigjuFshijeSë afërmi, një tjetër takim i rëndësishëm është përgatitur, dhe që do ta pasqyroj me hollësitë e duhura, në shtypin shqiptar në emigracion.
Faleminderit dhe njëherë!
Urime Neki! Pata rastin ta lexoj artikullin dhe vertet ju pergezoj per punen qe beni duke kordinuar takime te tilla midis palesh shqiptare dhe asaj greke. Le te shpresojme qe keto takime te kene efektin e duhur tek te dyja kombesite.
PërgjigjuFshije