Vrasësi i qymyrit

Dhe dje, ashtu si sot u ktheva vonë, rreth orës 8 të darkës...ndërkohë që po më përgatisnin tavolinën, kontrollova postën, dhe si gjithmonë, klikova mbi "seleziona tutto" dhe po hiqja shenjën e selecionimit nga mesazhet që ja vlente që ti hidhja një sy....arrita tek një e-mail disi të çuditshëm, me objekt:"libri i ri", as vetë s'e di se pse e lashë dhe nuk e fshiva pa e parë, duke menduar që ndonjë reklamë banale e ndonjë libri banal.
Ndërkohë që shkruaja nja dy përgjigje, klikova mbi linkun që ishte atje dhe vazhdoja me disa komente të tjera nëpër blogje... pasi mbarova dhe pjata me makarona po më priste, i hodha një sy të shpejtë "reklamës"... megjithse s'kishte asnjë mangësi në paraqitje, përsosmëria e saj më la një parandjenjë të diçkaje të lustrosur që donte të mbulonte diçka akoma më banale që do të ndeshja në atë libër të "famshëm".
Pas buke, përsëri cigare e kompiuter... nga lajmet e ditës më ra në sy një ANSA dhe mu desh të 'kacafytesha' një çikë me Cheney-n tek peshkupaujë, dhe po atje mu desh të spjegoja diçka më tepër rreth provedimentit të qeverisë italjane për përjashtimin e të huajve nga italia dhe kur ata janë anëtarë të komunitetit europian... dhe meqë të nesërmen do të dilja që në 4 të mëngjesit, thashë që ta mbyllja kompiuterin dhe të shkoja të flija...POR, mjaft për mundimin që personi kishte bërë për gjithë atë prezantim, mu desh që ti hidhja një sy faqeve të para.... në 12 të natës ime shoqe erdhi të më kujtonte se të nesërmen do të dilja shpejt... shkurt muhabeti, në 1 të natës arrita deri në fund.

Hera e fundit që kam qënë "përpirë" nga një libër, ka qënë para një viti ("Codice Da Vinci" (The Da Vinci Code)Dan Brown), dhe megjithëse sot dola në 4 dhe sapo erdha, gjithë ditën kisha në mëndje atë libër.

Zonja dhe zotërinj, do t'ja u këshilloja të gjithëve, për mua është një kryevepër.
Është një kryevepër, jo vetëm për tramën e ndërthurur bukur, jo vetëm për natyrën "policeske" që mund të rradhitet në librat më të mirë të verdhë që kam lexuar, por edhe për PERSONAZHET dhe për gjuhën e thjeshtë dhe të pasur që autori ka përdorur.
Nuk mund të mos dashurohesh pas tyre, ç'dokush prej nesh do të donte që të ishte shok i tyre ose do të gjente mjaft gjëra të tijat tek ata personazhe të jetës së re shqiptare(dhe do të donte që të ishin gjithnjë e më të shumtë).
Jo, s'kam ndërmënd që t'ju tregoj asgjë nga libri (por do t'ja u këshilloja që ta kishit në bibliotekën ose kompiuterin tuaj), por po shtoj, se përveç së verdhës në këtë libër, do të shijonit batutat me humor mjaft të hollë ndërmjet personazheve si dhe reflektimet e herpashershme të personazhit kryesor rreth problemeve që Shqipëria dhe istitucionet kanë kaluar ndërkohë.
Për më tepër duhet ta lexoni vetë, dhe personalisht, megjithëse ngela pa gjumë falenderoj autorin për mundësinë që më dha për të ndjerë një kënaqësi të tillë.

Libri titullohet "Vrasësi i qymyrit" dhe për më tepër mund të shikoni këtu: Vrasësi i qymyrit

Nuk më ngelet veçse ti uroj autorit me gjithë zemër që kështu vazhdoftë gjithmonë dhe që ju që lexoni këtë post, t'ju pëlqejë po aq sa edhe mua ky libër.